Jeden z najrzadszych gatunków nazwany na cześć Dźokovicia

/ Natalia Kupsik , źródło: własne/www.dailymail.co.uk/www.musktree.com, foto: AFP

Novak Dźoković doczekał się niedawno bardzo nietypowego wyróżnienia. Naukowcy z Czarnogóry nazwisko słynnego tenisisty wykorzystali nadając nazwę gatunkową rzadkiemu okazowi ślimaka.

Travunijana djokovici – taką nazwę gatunkową zoolog profesor Vladimir Peszić oraz biospeleolog doktor Józef Grego nadali swojemu najnowszemu naukowemu odkryciu. A jest nim mierzący 1,8 milimetra wzrostu ślimak o mleczno-białej, spiralnej muszli w kształcie wydłużonego stożka. Nieznane dotąd w świecie nauki stworzenie odnalezione zostało w jednej ze zlokalizowanych w Podgoricy jaskiń krasowych. Co jednak jeszcze ciekawsze nie tylko sam ślimak, ale również zakończony jego odkryciem proces badaczom z Uniwersytetu w Czarnogórze nasunął silne skojarzenia ze sportową sylwetką Novaka Dźokovicia.

– Żeby odkryć jedno z najrzadszych zwierząt na świecie, zamieszkujące unikalne podziemne siedliska Krasu Dynarskiego, dotrzeć do niedostępnych jaskiniowych oraz źródlanych siedlisk i kontynuować ogarniającą ciągłym niepokojem pracę przy przetwarzaniu zebranego materiału, potrzeba energii i entuzjazmu Novaka – powiedział komentujący odkrycie Peszić i dodał – To jeden z najciekawszych gatunków zamieszkujących czarnogórskie krasy i jednocześnie jeden z najrzadszych gatunków na świecie! Wyjątkowy jak Novak.

Travunijana djokovici należy do drobnych ślimaków błotnych bytujących w wodach słodkich i słonawych. Ten nowy gatunek niemal natychmiast po jego odkryciu trafił także na tworzoną przez Międzynarodową Unię Ochrony Przyrody listę zwierząt zagrożonych wyginięciem. Wszystko ze względu na fakt, że jego naturalne środowisko życia to obszar pod względem powierzchni bardzo niewielki, a dodatkowo skrajnie podatny na wywołane działalnością człowieka zmiany. Autorzy odkrycia podkreślają, że do takich właśnie zaliczyć należy ekosystemy podziemne, które w procesach przywracania naturalnych wartości przyrodniczych bywają często pomijane. Wspomniane odkrycie szerzej opisane zostało na łamach czasopisma naukowego „Subterranean Biology”.