Alija Merdiejewa i Sofia Dmitriewa nigdy więcej nie zagrają zawodowo w tenisa. ITIA podjęła decyzję o dożywotniej dyskwalifikacji Rosjanek za ustawianie meczów. Sprawa dotyczyła kilku incydentów, w tym spotkań, w których tenisistki były partnerkami deblowymi. 

Organizacja zajmująca się monitorowaniem korupcji w tenisie International Tennis Integrity Agency uznała, po przeprowadzonym dochodzeniu, że Alija Merdiejewa i Sofia Dmitriewa są winne ustawiania meczów. Pierwsza z Rosjanek brała udział dwukrotnie w takich incydentach, natomiast druga z nich sześciokrotnie. Dodatkowo Dmitriewa została też oskarżona o brak współpracy z ITIA.

Tym samym rosyjskie zawodniczki zostały dożywotnio zdyskwalifikowane i już nigdy nie zagrają profesjonalnie w tenisa. Merdiejewa i Dmitriewa występowały gównie w mniejszych turniejach w Afryce, Turcji i Europie Wschodniej. ITIA nie wskazała, które mecze były ustawiane przez Rosjanki, natomiast wiadomo, że chodziło także o spotkania w grze podwójnej, kiedy to były one partnerkami deblowymi. Według danych z ITF taka sytuacja miała miejsce w dwóch turniejach w 2019 roku w Kenii.

Nick Kyrgios jest nietuzinkowym tenisistą. Wśród kibiców sportu można znaleźć zarówno wielu jego zwolenników, jak i przeciwników. Stefanos Tsitsipas był gościem podcastu No Challenges Remaining i podzielił się kilkoma anegdotami o zawodniku z Canberry.

Grek i Australijczyk zagrali razem w turnieju deblowym w Waszyngtonie w 2019 roku. W pierwszej rundzie ulegli najwyżej rozstawionej parze Cabal – Farah. Tsitsipas przyznał, że nie spodziewał się po Kyrgiosie takiej reakcji, jaką zobaczył w szatni po meczu. – On jest bardzo nadpobudliwy. Naprawdę nienawidzi przegrywać. Gdy zszedł wtedy z kortu, był rozczarowany i sfrustrowany. Byłem w szoku. Nie myślałem, że zareaguje w ten sposób – powiedział 22-latek.

Zachowanie 47. rakiety świata na korcie i poza nim jest często poruszanym tematem w środowisku tenisowym. Ateńczyk zdradził, jak inni gracze postrzegają Australijczyka.

– Nick jest czarną owcą ATP. Lubi robić nieprzewidywalne rzeczy. Lubi być w centrum uwagi, nie da się temu zaprzeczyć. To normalne, nie ma w tym nic złego – stwierdził Grek. – Ma swoją własną osobowość, którą niektórzy uwielbiają, a inni nienawidzą i nie rozumieją. Według mnie nasz sport tego potrzebuje. To rozrywka, zabawa, coś wyjątkowego i niewielu zawodników to ma – skwitował notowany na 6. pozycji w rankingu ATP tenisista.

Zwycięzca Nitto ATP Finals z 2019 roku opisał również swoją relację z Kyrgiosem. – Nie powiedziałbym, że łączy nas bardzo bliska przyjaźń, ale od czasu do czasu do mnie dzwoni. Czasem o 1 w nocy. Nie rozumiem tego – przyznał.

Grek powiedział również, że nie przeszkadza mu zachowanie kolegi z kortów, o ile nie przekracza on pewnych granic.
– W przeszłości zdarzało mu się zachowywać lekceważąco i to nie jest fajne, ale kiedy szanuje grę i robi swoje, naprawdę dobrze się go ogląda – zakończył Tsitsipas.

Kacper Żuk bardzo dobrze radzi sobie w challengerze w Quimper. Jako kwalifikant dotarł do 1/8 finału i pokusił się o bardzo miłą niespodziankę na tym etapie rywalizacji. Nasz reprezentant pokonał 7:6(7), 6:3 Francuza Arthura Rinderknecha, który przystąpił do tego pojedynku po ośmiu zwycięstwach z rzędu. W piątkowym ćwierćfinale rywalem Żuka będzie Słowak Filip Horansky. 

21-letni Polak idzie przez turniejową drabinkę jak burza. W kwalifikacjach bez straty seta pokonał Aleksieja Watutina i Tobiasa Kamke, a następnie poszedł za ciosem w turnieju głównym. Najpierw wygrał z doświadczonym Peterem Gojowczykiem, a w meczu 1/8 finału z Arthurem Rinderknechem. Ostatnie zwycięstwo jest najbardziej wartościowe. Francuski tenisista nie dość, że grał na własnym terenie, to na dodatek właśnie w hali czuje się najlepiej. Pod zadaszeniem wygrał już trzy imprezy rangi ATP Challenger Tour. Jedną z nich przed tygodniem, w Stambule. Zdobyte w Turcji punkty pozwoliły Rinderknechowi awansować na najwyższe w karierze – 135. miejsce w rankingu ATP.

Francuz nie zamierzał się jednak zatrzymywać i dobrą serię kontynuował w Quimper. Przekonali się o tym na własnej skórze Szymon Walków i Karol Drzewiecki, którzy w środę ulegli mu w spotkaniu gry podwójnej.

W końcu jednak Francuz trafił na Kacpra Żuka i jego zwycięska seria dobiegła końca. Wyrównany był tylko pierwszy set, w którym obaj zawodnicy utrzymali po sześć raz własne podanie. Nieznacznie większe problemy miał z tym Francuz, lecz musiał bronić tylko dwóch break-pointów. W tie-breaku wojnę nerwów wygrał Żuk, wykorzystując trzecią piłkę setową.

Druga odsłona rywalizacji to już dominacja Polaka, który świetnie spisywał się przy własnym podaniu. W czterech gemach serwisowych stracił tylko dwa punkty. Z kolei Rinderknech, mimo że jednym z jego największych atutów jest serwis, dwukrotnie dał się przełamać. To zaowocowało zwycięstwem naszego reprezentanta 7:6(7), 6:2.

Żuk po raz drugi w karierze awansował do ćwierćfinału challengera. W piątek powalczy o wyrównanie najlepszego wyniku i przedostanie się jeden szczebel dalej w turniejowej drabince. Jego rywalem będzie Słowak Filip Horansky, który wyeliminował w pierwszej rundzie wracającego po długiej przerwie do rywalizacji Lucasa Pouille’a.

W niedawnym wywiadzie amerykański miliarder i filantrop znany przede wszystkim z założenia firmy Microsoft – Bill Gates – nie szczędził pochwał wobec Rogera Federera. Stwierdził, że ludzie powinni brać przykład z dwudziestokrotnego mistrza wielkoszlemowego.

Bill Gates i Roger Federer spotkali się już niejednokrotnie. Słynny informatyk mierzył się nawet ze szwajcarskim mistrzem na korcie podczas ubiegłorocznej „pokazówki” w Kapsztadzie, w której brał też udział Rafael Nadal. W niedawnym wywiadzie Gates w superlatywach wypowiadał się o legendzie tenisa.

„Zakakującym faktem na temat Rogera Federera jest to, że jako chłopiec nie koncentrował się w pełni na tenisie i nie skupiał się na stricte tenisowym, bądź siłowym treningu, uprawiając też inne dyscypliny” – zaczął swoją wypowiedź miliarder. „Nie zaczął kompetytywnej gry w tenisa będąc nastolatkiem. Jego rodzice zalecali mu, by nie brał tego na zbyt poważnie, opóźniając jego sportową specjalizację, lecz skupiając się na doświadczeniach. W świecie coraz większej liczby pokus potrzebujemy takich ludzi, jak Roger, którzy zaczynają wszechstronnie i zdobywają różne doświadczenia oraz perspektywy wraz z postępami” – kontynuował.

Gates wypowiedział się również na temat samej gry Federera. „Wpadam w zachwyt, gdy widzę grę Rogera. Jak zauważył, nieżyjący już, pisarz David Forster Wallace – Roger zdaje się być jednym z tych niewielu sportowców, którzy uciekają prawom fizyki” – podsumował.

Mija już rok od ostatniego meczu Rogera Federera w oficjalnych zawodach. Od czasu ubiegłorocznego Australian Open Szwajcar zmagał się z kontuzją. Po tegorocznej edycji turnieju w Melbourne ma jednak powrócić do gry, na co każdy fan tenisa zapewne z niecierpliwością czeka.

Po tym jak w Nowej Zelandii odnotowano nowy przypadek koronawirusa, władze australijskiego stanu Victoria zawiesiły wszelkie loty z tego kraju na 72 godziny. Jeśli blokada zostanie przedłużona, niemożliwy może stać się występ w Australian Open jednego z czołowych deblistów – Michaela Venusa.

Australia i Nowa Zelandia przy trwającej pandemii wykorzystują swoje położenie geograficzne. Starają się jak najbardziej izolować, aby nie dopuścić u siebie do nowych ognisk koronawirusa. Dlatego też już przy pierwszych nowych przypadkach w jednym z tych krajów sąsiedzi wprowadzają nowe ograniczenia ruchu. Nie inaczej jest teraz. Jak dotąd można było w miarę swobodnie podróżować między Australią i Nową Zelandią, a przemieszczający się nie musieli nawet przechodzić kwarantanny.

Niestety po wykryciu nowego zakażenia w Nowej Zelandii władze stanu Victoria, w którym mieści się Melbourne, zablokowały we wtorek na 72 godziny wszystkie loty z Nowej Zelandii. Na dodatek przywróciły obowiązek dwutygodniowej kwarantanny. Z tego względu w trudnym położeniu znalazł się jeden z czołowych deblistów – Michael Venus.

Przebywający w Auckland reprezentant Nowej Zelandii z niecierpliwością czeka na przywrócenie ruchu lotniczego. Liczy jeszcze, że zdoła dotrzeć do Melbourne wystarczająco wcześnie, by przejść kwarantannę. Mistrz Roland Garros 2017 ma w Australian Open wystąpić u boku swojego rodaka Marcusa Daniella. Ten jest już w Australii, więc uniknął komplikacji, które spotkały Venusa.

Mówi się, że tenis to sport samotników. Gdy się go uprawia na profesjonalnym poziomie, trzeba nauczyć się świętować swoje zwycięstwa, radzić sobie z porażkami, a także znosić presję rywalizacji. Wszystko to trzeba przetworzyć w głowie.

Dzisiejszym młodym tenisistom i tenisistkom coraz trudniej jest wytrzymać presję przez długi czas. Jeśli chodzi o mężczyzn, nowa generacja zawodników cały czas pracuje w cieniu Wielkiej Trójki. Z kolei u kobiet brak jest regularności, stałości. Ostatnie 15 turniejów wielkoszlemowych wygrało 11 różnych zawodniczek. Wielkie nadzieje, jak choćby Sloane Stephens czy Jelena Ostapenko, okazały się być objawieniami jednego szlema i nie wiadomo, kiedy ich kryzys dobiegnie końca, o ile w ogóle się to stanie.

Iga Świątek ma szansę przełamać tę różnorodność mistrzyń w Wielkich Szlemach i potwierdzić, że jest gotowa na obecność w czołówce kobiecego tenisa przez długie lata. Polka słyszała, że ​​to „samotny sport”. Dorastała, słuchając, jak jej tata mówi, że w tenisie nie ma przyjaźni. Patrzyła, jak rywalki z touru nie zdołały kontynuować swoich przełomów w najważniejszych turniejach, a inne zmagały się z oczekiwaniami, które się pojawiają z wczesnym sukcesem. Wydaje się, że mistrzyni Roland Garros 202 wie o pułapkach tego sportu i jest przygotowana na oczekiwania, którym musi sprostać.

– Kiedy wróciłam do Polski, moje życie całkowicie się zmieniło. To było naprawdę dziwne, ponieważ po kilku dniach miałam własną ochronę, co było dla mnie zupełnie nową rzeczą – przyznała Świątek. – Pojechałam do Warszawy i zobaczyłam, że ludzie mnie rozpoznają i myślę, że dobrze sobie z tym poradziłam. Nie jestem skrępowana skupianiem uwagi i doceniam ją.

Dobry sposób myślenia

Zamiast obciążenia, z którym musi się zmierzyć samotnie, nasza najlepsza tenisistka postrzega swój sukces i wzbudzane przez niego zainteresowanie jako okazję do zjednoczenia ludzi.

– Wiem, że ludzie lubią być podzieleni. Sport to jedna z tych rzeczy, która naprawdę może ich połączyć, ponieważ nie chodzi o politykę i czyjąś opinię. To tylko sport i każdy może kibicować – stwierdziła 17. rakieta na świecie. – Chcę, żeby ludzie spotykali się, oglądając sport. Jest to jeden z moich celów, aby to sprawić.

Wydawać by się mogło, że wielki sukces Świątek przyszedł nagle. Jednak Polka pracowała na to latami i systematycznie do tego dążyła. Jej celem nie było tylko zostanie mistrzynią szlema, a także stanie się niezawodną, wiarygodną mistrzynią.

– Moim celem jest bycie konsekwentną zawodniczką odkąd skończyłam 15 lat – zapewniła 19-latka z Raszyna. – Kobiecy tenis potrzebuje właśnie stałości. Chciałabym już być teraz regularną tenisistką, ale wiem, że potrzebuję na to jeszcze kilku lat. Mój sposób myślenia jest naprawdę dobry i to nie tylko moja opinia.

Zdanie to też podziela Daria Abramowicz, psycholog sportowa, która współpracuje z naszą mistrzynią od dwóch lat. W przeciwieństwie do większości rówieśników, Świątek nie poświęca jedynie czasu na trening tenisowy i sprawnościowy, ale także na trening mentalny.

Jest to dość rewolucyjna koncepcja w tenisie, gdyż zazwyczaj zawodnicy niechętnie przyznają się do słabości psychologicznej. Jednak juniorska mistrzyni Wimbledonu 2018 przeszła przez proces zagłębiania się w emocje i twierdzi, że Abramowicz uczyniła ją jeszcze mądrzejszą.

– Wiem więcej o sporcie i wiem więcej o psychologii. Potrafię zrozumieć własne uczucia i wypowiedzieć je na głos – przyznała Świątek.

Abramowicz nauczyła naszą tenisistkę, że można dostosować swoje nastawienie w taki sam sposób, jak dostosować ruchy do odbijania piłki. To jedna z tych poprawek pomogła w znalezieniu odpowiedniego podejścia przed Roland Garros.

– Czas przed wznowieniem sezonu był tak dobrze przepracowany, że przyjechałam do Nowego Jorku z naprawdę dużymi oczekiwaniami – powiedziała Świątek. – I to był zły sposób myślenia w przypadku meczów, bo myślałam, jak mogę grać na treningach i że nie wykorzystuję 100% swojego potencjału. Pracowaliśmy nad tym i zmieniłam to – podsumowała.